การปฏิบัติธรรม "ด้วยการปฏิเสธฌานสมาธิ" จะสำเร็จได้จริงหรือ?

https://palungjit.org/threads/ประโยชน์ของอรูปฌาน.656817/

 

https://palungjit.org/threads/ปัญญาจะเกิดขึ้น-ก็เพราะสมาธิหนักแน่น.733769/

 

https://palungjit.org/threads/วิธีทำให้อายุยืนด้วยกสิณ.689519/

 

https://palungjit.org/threads/พระกังขาเรวตเถระ-ผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย-ผู้ยินดีในฌาน.731929/

 

https://palungjit.org/threads/วิธีฝึกสมาธิให้ได้ฌานแบบง่าย-ๆ-แต่ได้ผล.652305/

 

https://palungjit.org/threads/อชฺฌุเปกฺขนตา-ความเพ่งดูจิตอยู่เฉยๆ.730299/

 

https://palungjit.org/threads/อานาปานุสสติ-ท่านพ่อลี-ธมฺมธโร.726576/

 

https://palungjit.org/threads/สติปัฏฐานเป็นชัยภูมิฝึกฝน.680996/

 

https://palungjit.org/threads/สัมมาสมาธิ.725203/

 

https://palungjit.org/threads/ฌาน.727359/

 

https://palungjit.org/threads/ฌานกับสมาธิ-หลวงปู่เทสก์-เทสรังสี.723542/

 

https://palungjit.org/threads/สติปัฏฐานภาวนา.681003/

 

https://palungjit.org/threads/มิจฉาสมาธิ-สัมมาสมาธิ-อบรมโดยหลวงตาพระมหาบัว-ฯ.727508/

 

https://palungjit.org/threads/พิจารณากายใน-ให้ถึงฌาณสี่.734327/

 

https://palungjit.org/threads/สมาธิ...มาธิได้อย่างไร-คำสอนหลวงปู่ดาบส-สุมโน.738134/

 

https://palungjit.org/threads/สมาธิ...บรรยายโดยพระอัครสาวกผูู้เลิศด้วยปัญญา.721507/

 

https://palungjit.org/threads/หลวงพ่อวิริยังค์-สิรินธโร-สมาธิขั้นสูงเข้าสู่การบรรลุธรรม.743911/

 

ถ้าจิตใจของเราอยู่ในปัจจุบันแล้ว อนาคตไม่ต้องพูด ไม่ต้องคาดหวัง การจะสร้างคุณงามความดี ก็เหมือนกันนะ การบำเพ็ญในชีวิตประจำวันของเรา ให้ตั้งอกตั้งใจภาวนา
ตั้งใจประพฤติปฏิบัติ กำหนดลมหายใจเข้า-หายใจออก เมื่อจิตใจเป็นสมาธิ เราก็เดินทางวิปัสสนา

วิปัสสนา คือ ความคิด ค้นคว้ากลั่นกรองไตร่ตรองหาเหตุและผลเมื่อจิตใจเป็นสมาธิดีแล้ว ถ้าจิตใจของเราไม่มีสมาธิ จิตใจไม่มีกำลัง เหมือนกับคนเป็นบ้า หรือเป็นคนคิดมากอย่างนั้น จะมาค้นคิดค้นหาหลักเหตุผลมันเป็นไปไม่ได้

เพราะฉะนั้น ก่อนที่จะค้นคิดหาหลักเหตุผลต้องมีสมาธิก่อน เมื่อมีสมาธิดีแล้ว ค่อยคิดหาหลักเหตุผล มาเห็นร่างกายของตนเอง เห็นความแก่ ความเจ็บ ความตาย เห็นความเกิดความเสื่อมของร่างกายของตนเอง ถ้าหากว่าเราจิตใจของเราเป็นสมาธิ เราจะเห็นได้นะ ถ้าหากว่าจิตใจของเราไม่มีสมาธิ มันจะเห็นไม่ได้ เลือนราง ๆไปเรื่อย เผลอๆไม่เชื่ออีกต่างหาก เผลอๆด่าพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ด่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์อีกต่างหาก เพราะไม่เชื่อว่าตัวเองจะเป็นอย่างนั้น

นี่แหละเมื่อจิตใจเป็นสมาธิดีแล้ว มันใช้ประโยชน์ได้หลายอย่างเหมือนกัน เมื่อจิตใจของเรา เป็นสมาธิ จิตใจเรานิ่ง เราจะคิดกลั่นกรองไตร่ตรอง ถึงจะคดีโลกก็เถอะนะ จุดไหนก็ตามที่เรายังขัด ยังข้อง ไม่แจ่มแจ้งชัดเจน จิตใจไม่เป็นสมาธิแล้ว นำทบทวนดูว่า เอ๊ะ เรื่องนั้นมันเป็นยังไง เรื่องนี้มันเป็นยังไง คำตอบจุดนี้ก็คืออะไร เราจะค้นคว้าศึกษา และก็นำมาคิดมาพูด กลั่นกรองไตร่ตรองในจุดนั้นได้ เพราะเหตุใดเพราะใจของเรามันนิ่ง มันผ่านความสงบ มันมองเห็นได้ อันไหนเป็นอันไหน

แต่ถ้าว่าจิตใจของเราเพ่นพ่านวุ่นวายอยู่ตลอด หาความสงบไม่ได้ มีแต่ปรุงฟุ้งอยู่ตลอดเวลา เราจะมานำมาพิจารณากลั่นกรองไตร่ตรองหาเหตุและผล มันคงเป็นไปไม่ได้ เหตุผลก็เหตุผลผิดๆถูกๆ บวกลบคูณหารก็ผิดๆ ถูกๆ ไปอย่างนั้นน่ะ เพราะเหตุใด เพราะใจของเราไม่นิ่ง ไม่มีสมาธิ เพราะฉะนั้นเรื่องสมาธิเป็นสิ่งที่จำเป็นและสำคัญ

หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา “สร้างอนาคตด้วยปัจจุบัน”
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๖๓

 

แมวเฝ้ารูหนูก็มี “สมาธิ” นักย่องเบาก็มี “สมาธิ”
แต่ไม่ใช่ “สัมมาสมาธิ” เป็น “สมาธิของสัตว์เดียรัจฉาน”
ไม่ใช่บ่อเกิดของปัญญา
พระพุทธองค์ทรงเรียกว่า “มิจฉาสมาธิ” หลวงพ่ออธิบายว่า
"สมาธิ” ทั้งหลายเหล่านี้ แบ่งเป็น “มิจฉาสมาธิ” อย่างหนึ่ง คือเป็นสมาธิในทางที่ผิด
เป็น “สัมมาสมาธิ” อย่างหนึ่ง คือสมาธิในทางที่ถูกต้อง นี่ก็ให้สังเกตให้ดี
“มิจฉาสมาธิ” คือความที่จิตแน่วแน่เข้าสู่สมาธิ เงียบหมด ไม่รู้อะไรเลย ปราศจากความรู้ นั่งอยู่ ๒ ชั่วโมงได้ กระทั่งทั้งวันก็ได้ แต่จิตไม่รู้ว่ามันไปถึงไหน มันเป็นอย่างไร ไม่รู้เรื่อง นี้สมาธิอันนี้เป็น “มิจฉาสมาธิ” มันก็ เหมือนมีดที่เราลับให้คมดีแล้ว แต่เก็บไว้เฉยๆ ไม่เอาไปใช้ มันก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร อย่างนั้นเป็นความสงบที่หลง คือ ไม่ค่อยรู้เนื้อรู้ตัว
“เห็นว่าถึงที่สุดแล้วก็ไม่ค้นคว้าอะไรอีกต่อไป จึงเป็นอันตราย เป็นข้าศึก ในขั้นนั้นเป็นอันตราย ห้ามปัญญาไม่ให้เกิด ปัญญาเกิดไม่ได้ เพราะขาดความรู้สึกรับผิดชอบ”
ส่วน “สัมมาสมาธิ” ที่ถูกต้อง ถึงแม้จะมีความสงบไปถึงแค่ไหน ก็มีความรู้อยู่ตลอดกาล ตลอดเวลา มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ บริบูรณ์ รู้ตลอดกาล นี้เรียกว่า “สัมมาสมาธิ”
“เป็นสมาธิที่ไม่ให้หลงไปในทางอื่นได้ นี้ก็ให้นักปฏิบัติเข้าใจไว้ให้ดี จะทิ้งความรู้นั้นไม่ได้ จะต้องรู้ตั้งแต่ต้นจนปลายทีเดียว ถึงจะเป็นสมาธิที่ถูกต้อง ขอให้สังเกตให้มาก"
"พระอาจารย์ชา สุภัทโท"
วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี
ที่มา:: รวมคำสอน “หลวงพ่อชา สุภัทโท” วัดหนองป่าพง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72... สาธุ

 

สมาธิสูตร ว่าด้วยสมาธิ

[๑๐๗๑] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงเจริญสมาธิ ภิกษุผู้มีสมาธิย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริง
รู้ชัดอะไรตามความเป็นจริง
คือ รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า
‘นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย(เหตุเกิดทุกข์)
นี้ทุกขนิโรธ(ความดับทุกข์) นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา(ข้อปฏิบัติที่ให้ถึงความดับทุกข์)’
เธอทั้งหลายจงเจริญสมาธิ ภิกษุผู้มีสมาธิย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริง
ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงทำความเพียรเพื่อรู้ชัดตามความเป็นจริงว่า ‘นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา”
............
สมาธิสูตร สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙
https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=19&siri=381