เรื่องเด่น บันทึกการเดินทาง "อดีตเชื่อมปัจจุบัน"

บันทึกการเดินทาง "อดีตเชื่อมปัจจุบัน"

วันอังคารที่ ๒๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๘


เวลา ๐๔.๓๐ น. นัดพบที่ประตู ๔ ท่าอากาศยานนานาชาติสุวรรณภูมิ


มีคนมาก่อนเวลาเยอะเลย..!


น้องการ์ตูนจากเอ็นซีทัวร์ บริการทุกระดับประทับใจ


เช็คอินด้วยน้ำหนักกระเป๋า ๔.๒ กิโลกรัม


พร้อมแล้วถ่ายรูปหมู่


เจ้าหน้าที่ให้ไปทางช่อง fast track


ผ่านเครื่องตรวจอัตโนมัติ


เข้ามาที่หลังช่องธรรมดาตามเคย..!


ซีโฟร์..ประตูที่ห้ามพูดออกเสียง ผิดกฎสนามบินถึงขนาดโดนจับ..!


เครื่อง "ดอนเจดีย์" รอเหินฟ้าสู่ชมพูทวีป


เวลา ๐๗.๐๕ น. เรียกขึ้นเครื่องก่อน..ไปนั่งเหงาคนเดียว..!
​

 

พอเครื่องตั้งลำได้ก็เสิร์ฟอาหารเช้า แต่..ลมตีขึ้น..ฉันไม่ได้ครับ..!


เวลา ๑๐.๒๕ น. (อินเดีย) ลงท่าอากาศยานนานาชาติอินทิราคานธี เมืองนิวเดลี




เดินไปผ่าน ตม.อินเดีย




ผ่านซอยละลายทรัพย์


ไปรอรับทั้งที่ไม่มีกระเป๋า


ได้กระเป๋าครบแล้วก็ออกเดินทาง


ตีหน้าตายเดินผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์ไปแบบหน้าตาเฉย..!


โอ้พระเจ้า..คิวเช็คอินภายใน..!


เจ้าหน้าที่ให้เช็คกับเครื่องอัตโนมัติ..จะได้เร็วขึ้น


ได้ตั๋วและติดแท็กแล้ว ก็ไปดร็อปกระเป๋า


มาผ่านการเอ๊กซเรย์สุดจะเข้มงวดอีกรอบ


กว่าจะหลุดเข้าไปข้างในได้ก็แทบจะโดนแก้ผ้า..!




จะเที่ยงของอินเดียแล้ว วิ่งหาร้านอาหารก่อน


หน้าตาดีมาก อร่อยด้วย..!​

 

อิ่มแล้วเดินโคตะระไกล ไปประตู 42C


โอ้..มายบุ๊ดด้า ตั๋วยืนมั้งนี่ ?!




มุดลงใต้ดิน ๒ ครั้งก็มาถึงประตู 42C แบบหวุดหวิด


ส่วนใหญ่ยังไม่รู้ชะตากรรม ว่าโดนเปลี่ยนประตูขึ้นเครื่อง..!


เจ้าหน้าที่เห็นว่าข้างในแออัดมาก ค่อย ๆ ปล่อยลงมาทีละชุด จะตกเครื่องบ้างก็ไม่เป็นไร..!


ใจเย็น ๆ ลูกเรือก็เพิ่งจะลงมาถึง..!




ส่วนใหญ่มาถึงก็เรียกขึ้นรถบัสพอดี




วิ่งไป ๑๒ นาทีก็มาขึ้นเครื่องที่กลางสนามบิน


เลยเวลาไป ๓๕ นาที ยังไม่ได้ขยับไปไหน..!


ผ่านไป ๕๐ นาที ยังมัวแต่สาธิตเครื่องชูชีพอยู่เลย..!


เครื่องลงเมืองอมฤตสาร์ช้าไป ๓๐ นาที แล้วให้นั่งร้อนอยู่บนเครื่องมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว..!


ผ่านไปเกือบชั่วโมงไม่ให้ลงโดยไม่มีเหตุผล นอกจากแจกน้ำดื่มกันคนด่า..!


ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ อนุญาตให้ท่านยืนขึ้นรอได้แล้ว..!




สรุปว่ายังไม่ได้ไปไหนเลย วนกลับมาลงสนามบินเดลีใหม่..!​

 

กลับเข้ามาภายในอาคารผู้โดยสาร เบียดเสียดเยียดยัดเพื่อที่จะผ่านด่านตรวจออกไปประตูขึ้นเครื่อง..!




มาผ่านด่านตรวจใหม่ มีคนใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์ ทำให้ผ่านได้เร็วขึ้น..!








กลับมารอที่ประตู 27B ซึ่งเมื่อเช้าออกตั๋วให้ครั้งแรก..!


เพื่อแสดงความเสียใจที่บริการมีปัญหา เราจึงแถมเวลารอให้ท่านเพิ่มขึ้นอีกครึ่งชั่วโมง..!






เวลา ๑๘.๑๐ น. (อินเดีย) เรียกขึ้นเครื่อง คราวนี้คงจะรอดนะ..!
​

 

สุด ๆ ครับท่าน ขึ้นเครื่องแล้วจอดเฉย ๆ อีกชั่วโมงกว่า จนผู้โดยสารตะโกนด่าจึงยอมออก..!


แทนที่จะถึงอมฤตสาร์ทุ่มกว่า ก็กลายเป็นสองทุ่มกว่า..!


โปรแกรมเที่ยวช่วงบ่ายพังบรรลัยหมด..! แทนที่จะเป็นเวลาพักในโรงแรม กลายเป็นต้องมารอรับกระเป๋า..!


สองทุ่มสี่สิบกว่านาทีถึงได้กระเป๋าครบ


สุวรรณวิหารจำลองหน้าทางออก


หุ่นต้อนรับอีกชุดหนึ่ง


โลกอยู่ในมือเรา


เดินหารถจนเกือบจะกลับถึงกรุงเทพฯ แล้ว..!


ข้างนอกใหม่มาก แต่ข้างในร้อนกว่าติดฮิตเตอร์อีก..!


เวลา ๒๐.๕๙ น. (อินเดีย) ฤกษ์งามยามดี ออกเดินทางไปโรงแรมที่พัก


คุณเอไม่มีเสียงแล้วยังอุตส่าห์บรรยาย

สุด ๆ ครับท่าน ขึ้นเครื่องแล้วจอดเฉย ๆ อีกชั่วโมงกว่า จนผู้โดยสารตะโกนด่าจึงยอมออก..!


แทนที่จะถึงอมฤตสาร์ทุ่มกว่า ก็กลายเป็นสองทุ่มกว่า..!


โปรแกรมเที่ยวช่วงบ่ายพังบรรลัยหมด..! แทนที่จะเป็นเวลาพักในโรงแรม กลายเป็นต้องมารอรับกระเป๋า..!


สองทุ่มสี่สิบกว่านาทีถึงได้กระเป๋าครบ


สุวรรณวิหารจำลองหน้าทางออก


หุ่นต้อนรับอีกชุดหนึ่ง


โลกอยู่ในมือเรา


เดินหารถจนเกือบจะกลับถึงกรุงเทพฯ แล้ว..!


ข้างนอกใหม่มาก แต่ข้างในร้อนกว่าติดฮิตเตอร์อีก..!


เวลา ๒๐.๕๙ น. (อินเดีย) ฤกษ์งามยามดี ออกเดินทางไปโรงแรมที่พัก


คุณเอไม่มีเสียงแล้วยังอุตส่าห์บรรยาย


เวลา ๒๑.๑๕ น.แล้ว อากาศยัง ๓๒ องศาเซลเซียส
​

​

 

เวลา ๒๑.๒๕ น. (อินเดีย) มาถึงโรงแรมที่พัก




ระหว่างที่รอกุญแจ ที่เหลือก็ไปช็อปปิ้ง..!






ห้องพักสำหรับคืนนี้
​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๖๘

​

 

วันพุธที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๖๘


เวลา ๐๔.๓๕ น. (อินเดีย) อากาศที่เมืองอมฤตสาร์ รัฐปัญจาบ อยู่ที่ ๒๖ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้


น่าจะเป็นโบสถ์ของชาวซิกข์ ถ่ายจากหน้าต่างห้องพัก ตอน ๐๕.๔๐ น. (อินเดีย)














โดนโทรศัพท์ปลุก ๒ รอบ ตามด้วยเคาะประตูอีก ๑ รอบ ก็เลยลงไปนั่งกดดันเขาที่ห้องอาหารแทน


อร่อยมากกกก..ขอบอก..!


อิ่มไปประมาณชาติหนึ่งแล้ว คนตรงเวลาค่อยมาถึง..!


มีการสั่งเปเปอร์โดซ่ามาอวดด้วย


พระพิฆเณศวรที่ล็อบบี้ (ชั้น G)


เช็คกระเป๋าเตรียมขนขึ้นรถ


เวลา ๐๗.๕๕ น. (อินเดีย) รถมารับ​

 

ขึ้นรถได้คุณเอก็ทำหน้าที่ทันที


ออกเดินทางไปสุวรรณวิหาร






ประมาณ ๑๐ นาทีต้องลงมาต่อริกชอร์ (สามล้ออินเดีย)


ลงจากสามล้อก็มีคนมาเสนอขายผ้าโพกหัวทันที




ฟังบรรยาย ถ่ายรูปหมู่








เข้าชมสวนสาธารณะรอเวลาสุวรรณวิหารเปิด​

 

ร่องรอยความโหดร้ายของทหารอังกฤษที่ล้อมปราบชาวซิกข์










ออกจากสวนสาธารณะเดินเข้าไปยังสุวรรณวิหาร ถ่ายรูปหมู่กันก่อน






ฝากรองเท้า ล้างมือ แล้วเดินผ่านน้ำศักดิ์สิทธิ์เข้าไปภายใน








ขนาดพระยังต้องคลุมหัว เอาหน้ากากอนามัยออก ถึงจะปล่อยให้เข้าไปได้




ดูความศักดิ์สิทธิ์ของสวรรค์วิหาร น้ำไม่เข้าทั้งที่พื้นต่ำกว่าน้ำ
















มาร่วมบุญกับโรงทานใหญ่ที่สุดในโลก เลี้ยงคนวันละ ๒๐๐,๐๐๐ คน


มาชมพิพิธภัณฑ์ชาวซิกข์ ข้างในเขาห้ามถ่ายรูป มีเจ้าหน้าที่ตัวเท่าตึกคอยเหล่อยู่ทุกมุม..!






ขาออกเดินผ่านซอยละลายทรัพย์ จ่ายกันมือเป็นระวิง..!










นั่งสามล้อกลับไปที่รถบัส ตรงไปยังร้านอาหาร​

 

ทายดูว่าอะไรตามมาจากเมืองไทย ? ถ้วยสุดท้ายคือกุหลาบจามุน


เวลา ๑๒.๑๕ น. (อินเดีย) ออกเดินทาง มุ่งไปธรรมศาลา ใช้เวลาประมาณหกชั่วโมง






ตามรายทางที่เห็นและเป็นไป




ประมาณ ๑๕.๐๐ น. (อินเดีย) แวะเข้าห้องน้ำกลางทาง


ผู้โดยสารถูกแยกออกจากห้องคนขับ ทำให้ไม่สามารถที่จะถ่ายรูปทางด้านหน้าได้


ระหว่างจอดรอทำใบอนุญาตเข้ารัฐหิมาจัล พวกเราก็ทำวิจัยพันธุ์พืชกันก่อน


บันเทิงมาก..ถนนขึ้นเขาไปเรื่อยแถมมีการซ่อมตลอดเส้นทาง..!


PM 2.5555


กำลังสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานเป็นการใหญ่


ศาสนสถานให้ขอพรก่อนขึ้นเขา




พักเดียวก็ขึ้นมาสูงขนาดนี้แล้ว


รถติดบนภูเขา


ป้ายโฆษณาบนภูเขา


ถ้อยทีถ้อยอาศัย แบ่งปันกันไป


พระเจ้ากำลังสร้างโลก ผ่าภูเขา ถมทะเล


ร้านผลไม้ข้างทาง


ระเบิดภูเขาเผากระท่อมยังไม่พอ ยังเจาะอุโมงค์อีกต่างหาก




ข้างบนและข้างใต้สะพาน


อุโมงค์ทะลุมาโผล่ตรงนี้เอง


ข้างล่างตะกายขึ้นไป ข้างบนก็พุ่งสวนลงมา


ผนังผาพร้อมถล่มลงมา..!


สถานีบริการน้ำมันบนเขา จะแพงเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ?




ถ้าสร้างเสร็จน่าจะสะดวกขึ้นมากเลย​

 

อีกประมาณ ๑ ชั่วโมงก็จะถึงแล้ว


ค่อย ๆ คลานไป ใจเย็น ๆ..!




โดนเวนคืนที่เพื่อทำถนน บ้านเลยโดนทุบเหลือแค่ที่เห็น..!


สะพานแคบต้องผลัดกันไป


ในป่าก็ติด บนเขาก็ติด ในเมืองยิ่งติด..!


กะว่าจะสร้างข้ามภูเขากันเลย


จากตรงนี้ไป ๑๕ กิโลเมตรจะถึงธรรมศาลา


ลำธารแห้งขอด




ข้ามสะพานเข้าตัวเมือง แต่ที่พักยังอีกไกล


น้องการ์ตูนนัดแนะโปรแกรมเฝ้าดาไลลามะวันพรุ่งนี้​

 

วกวนขึ้นเขาลงเขา




มารอเปลี่ยนรถตู้ขึ้นโรงแรมตรงนี้


รถตู้หน้าตาดีมาก


ขนกระเป๋าขึ้นหลังคา




คดเคี้ยววกวนขึ้นบนเขา


เวลา ๑๙.๔๑ น. (อินเดีย) มาถึงโรงแรมบนยอดเขา เอ็งจะมาอยู่สูงขนาดนี้ทำไมวะ ?






ห้องพักคืนนี้​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๖๘

​

 

วันพฤหัสบดีที่ ๑ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘


อากาศตอน ๐๒.๑๕ น. (อินเดีย) อยู่ที่ ๑๗ องศาเซลเซียส


"เสบียงบุญ" วันนี้




เตรียมพระเครื่องและเงิน ๑๐,๐๐๐ รูปี ถวายร่วมบุญกับองค์ดาไลลามะ


บรรยากาศนอกห้องพัก "สงัดเงียบเยียบเย็นทุกหย่อมหญ้า"


ยังเย็นลงไปได้อีก..!




บรรยากาศนอกโรงแรมตอนตีห้าครึ่ง






พร้อมใจกันมากดดันห้องอาหารกันแต่เนิ่น ๆ..!


อาหารเช้าสำหรับตัวเอง


พวกเรามากดดันห้องอาหาร รถตู้ก็มากดดันพวกเรา..!


ต้นหอมหมื่นลี้ที่หน้าโรงแรม


เวลา ๐๗.๐๐ น. (อินเดีย) ล้อหมุน


ผ่านทะเลสาบ Dal Lake แหล่งเที่ยวสำคัญซึ่งเหลือน้ำอยู่แค่นี้..!




เห็นอยู่ว่าถนนกว้างแค่รถไปได้คันเดียว แต่เมื่อจำเป็นก็แบ่งกันไปจนได้




เมื่อคืนมองไม่เห็นอะไรเลย
​

 

ลงรถตรงจุดนี้ เดินเข้าไปวัดท่านดาไลลามะ ห้ามนำข้าวของติดตัวไป ของถวายต้องส่งให้เจ้าหน้าที่ตรวจสอบก่อน อยากได้รูปถ่ายตอนพบท่าน ให้ไปโหลดได้ในเว็บไซต์ของทางวัด


หายไปสามชั่วโมง กลับออกมาขึ้นรถแบบงง ๆ มุ่งหน้าไปวัดไทยธรรมศาลา




รถวิ่งไป ๕ นาทีแล้วลงเดินไปจ้า..!












วัดไทยธรรมศาลา สร้างโดยพระเดชพระคุณพระธรรมวชิรกวี ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๓ เจ้าอาวาสวัดพระนอนจักรสีห์ วรวิหาร สวยงามน่าอยู่ทีเดียว








มาวัดนี้หลวงพ่อเล็กเส้นใหญ่ เพราะคุ้นเคยกับพระครูปลัดสิริวัฒน์ (ธนพนธ์ ขนฺติวโร) เลขานุการที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๓ ซึ่งเป็นผู้ดูแลวัดไทยธรรมศาลา








ร่วมบุญสร้างวัดไทยธรรมศาลา คุ้มค่ากับที่ท่านเลี้ยงต้อนรับหรือเปล่าก็ไม่รู้ ?
​

 

กลับออกมาตรงไปร้านอาหาร รอนานจนไม่รู้จะทำอะไรเลยถ่ายรูปกันก่อน




















อาหารออกช้าสุด ๆ โดยเฉพาะตั้งแต่ข้าวลงไป ออกหลังจากเราอิ่มแล้วทั้งนั้น จนต้องให้เขาห่อกลับไป​

 

อิ่มแล้วเดินไปไหว้พระที่วัดกาลจักร ซึ่งสถานที่คับแคบมาก สามารถสร้างวัดได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอดแล้ว








หมาจร วัวจร เยอะมาก แต่ดูท่าแล้วกินอิ่มนอนหลับทุกตัว








แบ่งพวกแต่ยังไม่แยกพรรค ใครจะช็อปปิ้งหรือไปนั่งกระเช้าดูวิวก็เชิญตามสบาย บ่ายสองกลับมาเจอกันที่สามแยกต้นสน
















กระเช้าวิ่งช้าสุด ๆ ไปกลับเกือบชั่วโมง ไม่ต้องทำอะไรกันแล้ว เดินกลับไปจุดนัดพบแต่โดยดี








พร้อมแล้วเดินไปขึ้นรถ เหมือนขบวนผู้อพยพอย่างไรก็ไม่รู้ ?




เจริญละพ่อคุณ..ลานจอดรถมีแต่ต้นหานช้างร้องเป็นดงเลย..!


ถนนกับรถใหญ่เท่ากัน..แต่ก็ไปกันได้..!














เข้าลานจอดรถแล้วเดินไปวัดภัคสุนาค ซึ่งท้าวภัคสุสู้กับพญานาคจนตัวตายเพื่อแย่งชิงน้ำให้ราษฎร


เวลา ๑๕.๐๐ น. (อินเดีย) ออกเดินทางไปโบสถ์คริสต์เซนต์จอห์น


อยู่คนละฟากของเมือง นั่งรถไกลหน่อยนะครับ










จอดรถเดินเข้าไป อธิษฐาน หยอดตู้ทำบุญ ถ่ายรูปหมู่ แล้วกลับ (ในโบสถ์ห้ามถ่ายรูป)
​

 

เดินไปขึ้นรถ วิ่งขึ้นเขากลับที่พักแบบกระดี๊กระด๊าสุด ๆ..!


กลับถึงที่พักก็ฝนตก แถมลูกเห็บให้ด้วย..!​

 

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๖๘

​