แอนนั่งสมาธิแล้วไปถึงจุดที่บางวันก็โยกหน้าโยกหลัง บางวันก็โยกซ้ายขวากะร็อคเกอร์ จากนั้นตอนจบคือ หัวปักไปข้างหน้า (ยืนยันว่าไม่ได้หลับค่ะ มีสติรู้ตัวตลอด) หลังจากที่หัวปักพื้นแล้วก็ลืมตาขึ้นมาเอง อยากเรียนถามผู้เชียวชาญว่า แบบนี้คืออะไร แล้วทำยัุงไงให้นั่งได้หลังตรงๆ คะ่ คึือ ถ้าแอนลืมตาแล้วฝืนนั่งตรงใหม่ สมาธิก็จะหลุดทันที่ ไม่กล้าแม้แต่จะกลืนน้ำลายด้วยซ้ำ เลยไม่กล้าขยับตัวปล่อยให้มันโยกไปของมัน จากขั้นนี้แล้วทำยังไงจะพัฒนาไปต่อได้อีกค่ะ นั่งอีกที่ก็เป็นแบบนี้ตลอด แต่เลยขั้นปวดเหน็บชาไปแล้วน่ะค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นเพื่อเป็นวิทยาทานแก่แอนค่ะ กราบพระคุณมากค่ะ :boo:
เท่าที่อ่านมา เน้นตรงที่ว่ามีสติรู้ตัวตลอด ต้องบอกก่อนว่าเราฝึกแบบวิธีอาณาปาณสติ คุณฝึกสมาธิโดยใช้กสินกองไหน เพราะคำว่าสติจะไม่น่าที่จะสัปงกลงไปได้ตราบใดที่เรามีสติดำรงกายมั่น ดำรงจิตตั้งมั่น เมื่อจิตเป็นสมาธิ มีสติรู้ตัวทั่วพร้อม อิริยาบถไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตามสติจะตามรู้ตลอด กายโยกโคลงก็รู้แต่ไม่น่าถึงขนาดหัวปัก จขกท กำลังฝึกสมาธิ แต่ยังไม่ได้สมาธิ ถ้าคุณเข้าสมาธิได้ อย่าว่าแต่ไม่กล้ากลืนน้ำลายเลย เพราะน้ำลายก็จะไม่มี แต่จะมีอาการชุ่มคอตลอดไม่แห้ง และไม่ต้องกองไว้ในปาก ยิ่งถ้าคิดจะฝึกฌานอาการเจริญสมาธิก็จะไม่เป็น ปิติการโยกโคลงมีแต่ไม่ถึงกลับหัวปลักแน่นอน ส่วนเรื่องอาการเหน็บชาเป็นธรรมดาที่จะหายไปได้ หรืออาจเกิดขึ้นได้อีก น่ะจ๊ะ
เป็นเหมือนกันค่ะ นั่งได้ประมาณครึ่งชั่วโมงจะเริ่มเป็น แต่จะเป็นลักษณะของตัวหมุน ตัวเอียง ขาสั่น แม่ชีบอกว่าเป็นอาการของปิติ เป็นเรื่องธรรมดาของคนนั่งสมาธิไม่ต้องไปสนใจให้ตามรู้อาการเท่านั้น ถ้าหมุนก็ภาวนาว่าหมุนหนอ ถ้าเอียงก็เอียงหนอ เคยถามแม่ชีว่าถ้าไม่อยากหมุนจะทำยังไง แม่ชีบอกว่าให้เอาจิตไปจับที่ใจ แล้วภาวนาใจอยากหมุนหนอ แล้วจะหยุดหมุนเอง ทั้งหมดทั้งมวลนี้ไม่ได้แนะนำให้ทำตามนะค่ะแต่เล่าสู่กันฟังเท่านั้นเอง เพราะการฝึกของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ให้ท่านผู้รู้ท่านอื่นแนะนำดีกว่าค่ะ
ขอบคุณพี่ๆ ทุกท่านมากคะ (k) ขอบคุณพี่ๆ ทุกท่านที่ให้คำแนะนำมือใหม่หัดนั่งสมาธิแบบแแอนคะ่ พอดีแอนขออนุญาตเปลี่ยนชื่อใหม่น่ะคะ ชื่อเิดิม เข้าไม่ได้เลยคะ่ ตั้งแต่เมื่อวาน สาธุ สาธุ สาธุ กับทุกความเห็นเลยคะ่ แอนจะพยายามต่อไปให้ถึงฝั่งฝัน ขอบพระคุณจากใจจริงอีกครั้งคะ่