ลูกสาววัย 14 อกหัก

*-*

เคยผ่านตรงนี้มาบ้างเหมือนกันค่ะ
แทบแย่เลยตอนนั้น แบบทานข้าวไม่ได้
แทบจะไม่มีแรงทำอะไรเลยล่ะ .....(บ้าไปเลยมั้งงงงแป้ง)


เกิดอาการซึม เก็บตัว พูดน้อยลง สมองไม่ทำงาน(ประมาณนี้แหละ)


โชคดีที่ที่บ้านพอเข้าใจ เห็นเราแปลก ๆ ไปก็ชวนคุย ถามโน่นถามนี่เรื่อยๆ
แล้วก็ช่วยกันดูแล แม่จะพาไปวัดบ่อย ๆ ไปทำบุญบ้าง
ไปนั่งเล่นที่วัดบ้าง คุยกับพระอาจารย์บ้าง แบบเราไม่ค่อยรู้ตัวว่าแม่ดึง
ให้เราหันไปสนใจสิ่งอื่นรอบๆ ตัวมากขึ้น ไม่ให้เราคิดมาก
พี่สาวก็เอาหลาน ๆ มาฝากเลี้ยงบ่อยๆ ขึ้น วันหยุด ศุกร์เสาร์อาทิตย์
จะใช้เวลาอยู่กับเด็กๆ ตลอด (คงไม่อยากให้ว่างมากไป เดี๋ยวคิดมาก)


และหลายๆ อย่างที่แม่กับพี่ๆ ช่วยกันรวมทั้งช่วงนั้น เข้ามาเจอเวปพลังจิต
แล้วก็ได้อ่านเรื่องราวของคนอื่นๆ บ้าง แล้วก็เอาเวลาว่างที่มี แทนที่จะ
ฟังเพลง ดูหนัง มานั่งทำโน่นทำนี่ที่นี่ โดยเฉพาะที่สำคัญ มานั่งพิมพ์
หนังสือจุไรท่องดวงดาว ของหลวงพ่อ ..........ทำให้ช่วงนั้นเริ่มสงบขึ้น
เข้าใจอะไรได้มากขึ้น อาจจะเป็นบุญของเราที่มาเจอตรงนี้พอดีด้วยล่ะ


พอย้อนกลับไปมองที่ผ่านมา เราแย่มากเลยที่ทำให้คนทั้งบ้านไม่สบายใจ
ก็ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น พยายามอย่างมาก ที่จะแก้ที่ตัวเอง แทนที่จะ
โทษตัวเองอย่างเดียว

ตอนนี้ดีขึ้น สงบขึ้นมากทีเดียว ด้วยการจุดประกาย ของพี่ๆ เพื่อนๆ ที่นี่
ก็เลยคิดว่าถ้าเราทำตรงนี้ เพื่อเผยแพร่ธรรมะของพระพุทธองค์ให้เป็นประโยชน์
กับคนส่วนใหญ่ได้ ก็จะทำให้ได้มากที่สุด เท่าที่โอกาสจะอำนวย

เพราะจริง ๆ แล้วคนเรา ถ้าไม่เห็นทุกข์ ก็ไม่เห็นธรรม จริงๆ นะคะ
ต้องผ่านอะไรร้อนๆ แล้วเราจะเห็นคุณค่าของความเย็น ความ
หนาวเหน็บที่บางคนไม่ค่อยชอบ บางทีก็มีประโยชน์มากมายค่ะ


********

 

ความรักก็ต้องมีขึ้นและมีลงเป็นของธรรดา ความรักวันหนึ่งก็จะต้องตายจากกันไป ความรักวันหนึ่งก็ต้องแยกทาง ขึ้นอยู่คุณจะรักแบบไหน ? ถึงจะมีความสุข ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนมีสัจธรรมของมันเอง มีเกิดและก็มีดับ...

 

ใครอกหักผมขอแนะนำต้องลองฟังเทปนิยายธรรมะเรื่อง "นางโกกีลาภิกษุณีกับพระอานนท์" ครับ ^ ^

 

.

มีรัก ก็ต้องมีอกหัก เป็นธรรมดา อย่าฆ่าตัวตายก็แล้วกัน


แต่เมื่ออกหัก ก็อย่าคิดสั้นนะ เพราะ คนที่อกหักเจ้านั้นไม่มีสิทธิคิดสั้น ฆ่าตัวตาย เกิดมายังไม่ได้ทดแทนคุณพ่อแม่ ประเทศชาติ เลยแล้วเจ้ามีสิทธิอันใดมาคิดสั้นฆ่าตัวตาย ก่อนตายกลับไปทดแทนคุณพ่อแม่ให้หมดเสียก่อนค่อยมาฆ่าตัวตายนะ

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะพี่แป้ง เมื่อก่อนเวลาเห็นคนอื่นหรือเพื่อนๆๆอกหัก เราก้อไม่เข้าว่าทำไมเค้าถึงเป็นแบบนั้น ทำไมตัดใจไม่ได้ จนมาเจอกับตัวเองถึงเข้าใจ กินไม่ค่อยได้ ฟุ้งซ่าน เหมือนคนบ้าเลย แต่โชคดีที่นอนได้ เลยไม่ค่อยทำไรนอนอย่างเดียว น้ำหนักลดหวบจาก 45 มา 38 จนแม่กลัวเลยค่ะ ตอนนั้นทุกคนไม่มีใครกล้าพูดไรได้แต่นั่งมองอย่างสงสาร......อาศัยเวลาฟุ้งซ่านก้อฟังธรรมะเข้าข่ม ดูหมอ คุยกับเพื่อน ช่วงนั้นดูหมอทุกอาทิตย์ เป็น 10 เจ้าได้.....โชคดีจังที่ผ่านมาแล้ววว

 

ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อแม่ของเราแล้ว...เราเกิดมาได้ก็เพราะพ่อแม่ พ่อแม่สอนให้เราพูดคำแรกก็คือ ป้อ แม่ แต่เมื่อเราโตขึ้น เรากลับไปบอกรักแฟน รักแฟนมากกว่าผู้ที่ให้กำเนิดให้ชีวิตเรา ยังงี้มันถูกแล้วหรือ วัยรุ่นสมัยนี้หน้ามืดตามัว...

 

อืม.. อกหักยังหลับได้ นาคขนานแท้

 

มันเป็นเรื่องธรรมชาติ จะหาคนที่ไม่เคยอกหักเลยคงยาก ไม่วันนี้ วันหน้าก็ต้องเจอเข้าสักวัน ต่อไปก็จะมีภูมิต้านทานเอง

 

ถ้าลูกสาวอายุ 14 อกหัก
ก็ให้มาชอบ L สิครับ เผื่อติดใจ 5555+

 

อ่ะนะเคยๆ อิอิ แต่ตอนนี้เราก็14นี่นา 555+

เอาเป็นว่าเคยล่ะกัน ก็ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่า

ตัวเราเป็นของเราไม่ได้เป็นของใคร เศร้าได้แต่อย่าทำลายตัวเอง

เค้าไม่ใช่ชีวิตของเรา ทำไม่ต้องซึมด้วย ต้องไม่ทานอาหารด้วย(ต้องเรียกว่าอ่านข้าวไม่ลงมากกว่า)

เราซึม เราทานข้าวไม่ลงเค้าสนใจเราไหมเราจะทำลายตัวเองทำไม

ทั้งๆที่บอกตัวเองอย่างนี้แต่ก็มีแอบเศร้าอยู่บ้าง(ย้ำว่าบ้างถึงบ้างที่สุด) อิอิ

 

ความรักและความเอาใจผูกพันเป็นทุกข์ บ่วง จริงๆ และเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากๆ

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์"

 

ตอนนี้อายุ 14 เหมือนกัน แต่ไม่ได้คิดมากอะไร เพราะว่าช่วงนี้ยังเด็กอยู่