ชนบท168 ศูนย์รวมวัตถุมงคลพระป่ากรรมฐานและพระบ้านเกจิขลัง

พระพุทโธน้อย หลังพระธาตุเจดีย์ศรีเวียงชัย ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน ให้บูชา250บ.

พระพุทโธน้อย หลังพระธาตุเจดีย์ศรีเวียงชัยเนื้อดินผสมผงพุทธคุณ ผสมพระกรุเก่าสกุลลำพูน สร้างปี 2538 อธิษฐานจิตโดยครูบาชัยยะวงศาพัฒนาแห่งวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน

 

พระผงปัญจวัคคีหลังฝังข้าวสารหิน พิมพ์ใหญ่ หลวงปู่มหานิน วัดหนองไทร จ.ชลบุรี ให้บูชา200บ.

หลวงปู่มหานิน (พระครูสัจจาภิมณฑ์) วัดหนองไทร ต.หมอนนางอ.พนัสนิคม จ.ชลบุรี ท่านสร้างวัดตั้งแต่เป็นที่เปล่า จนเป็นวัดใช้เวลา 20 ปี นำความเจริญมาสู่ชาวบ้านบริเวณวัดอย่างมากนับเป็นพระพัฒนาอีกรูปหนึ่งที่ไม่ได้พัฒนาแต่วัดแต่ได้นำพาให้หมู่บ้านที่อยู่รอบวัดมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นมาก

แม้แต่ชาวมุสลิมยังนับถือ ท่านมีลูกศิษย์มากมาก ทหาร ตำรวจ นักการเมืองท้องถิ่น(เท่าที่รู้) โดยเฉพาะชาวบ้าน ต.หมอนนาง ไม่ว่าจะเป็นคนแก่ หนุ่ม สาว ลูกเล็ก เด็กน้อย ล้วนแขวนวัตถุมงคลของหลวงปู่ ลูกศิษย์หลายท่านต้องการนำประวัติหลวงปู่ไปลงหนังสือแต่หลวงปู่ท่านห้าม(ฟังจากปากหลวงปู่ท่านว่าดังเงียบๆดี)

ประสบการณ์บางส่วนจากกระทู้เวปพลังจิต​

ตอนสร้างวัดช่วงแรกหลวงปู่ได้ทำตะกรุดแจกผู้มาช่วยลงแรง ลงเงินสร้าง และตะกรุดหลวงปู่ก็มีประวัติมากมายซึ่งจะได้นำมาเล่าสู่กันฟังต่อไป
ลูกศิษย์หลวงปู่มีทั้งคนดี และ คนไม่ดี เหมือนปรกติทั่วไป แต่หลวงปู่ก็ได้เมตตาต่อทุกคนเหมือนกันเช่น คนต.หมอนนางได้ไปทำงานที่จังหวัดทางภาคเหนือ แล้วถูกปล้น เมื่อโจรเห็นตะกรุดในคอของคนนั้นก็ถามว่าตะกรุดมหานิน วัดหนองไทรใช่ไหม ผู้นั้นตอบว่าใช่ ก็เลยบอกว่าศิษย์อาจารย์เดียวกัน ปล่อยไปไม่ปล้น ประสบการณ์ที่คนข้างวัดเล่าให้ฟัง

อีกรายชื่อหลงจู๊เนียรเป็นนักเลงในชลบุรี ซึ่งมีศัตรูอยู่แล้วขับรถไปกับลูกน้องถูกดักถล่มดัวย อาก้า บนถนนสายพนัสนิคม บ่อทอง ได้ยิงต่อสู้กัน หลังจากที่อีกฝ่ายถอยไปแล้ว ทำให้ลูกน้องหลงจู๊คอขาด ส่วนหลงจู๊เนียร ไม่เป็นอะไรเลย ในตัวเขามีตะกรุดมหานินอยู่ดอกเดียว

อีกท่านเพื่อนผมเอง ขับรถกลับจากสังสรรค์ เมาแล้วขับด้วยความเร็วแหกโค้งรถคว่ำหลายตลบสภาพต้องขายเป็นเศษเหล็ก ชาวบ้านมาดูให้เรียกมูลนิธิมาเก็บศพเถอะ ซึ่งซักพักตัวเขาเองได้มุดออกมาจากในรถในสภาพฟกช้ำดำเขียวที่หัวและแขนนิดหน่อย ตอนเล่าบอกมีตะกรุดมหานินดอกเดียว ผมขอเช่าไว้บูชา บอกดอกนี้ช่วยชีวิตให้เช่าไม่ได้ให้ไปหาเอาที่วัด แกว่างั้น

และเมื่อ3ปีที่แล้วมีผู้ค้ายาบ้าซึ่งอยู่หน้าวัด ตำรวจได้วางแผนล่อซึ้อแล้วเกิดการต่อสู้คือคนร้ายยิงสู้ตำรวจ คนร้าย 1 ตำรวจเป็น 10 แต่คนร้ายไม่โดนกระสุนของตำรวจเลย และคนร้ายโดนล้อมจับไว้ได้ วันรุ่งขึ้นตำรวจบุกมาที่วัดทั้งโรงพัก เข้าไปขอตะกรุดกับหลวงปู่ซึ่งหลวงปู่มอบให้คนละดอกสอบถามทีหลัง ตำรวจบอกว่าตอนที่เข้าจับกุม บางกระบอกยิงไม่ออก และยิงออกไม่โดนคนร้ายเลยตั้งแต่รับราชการมาพึ่งเจอจังๆ ครั้งนี้

เมื่อประมาณ20 ปีก่อนนี้ กำนันเป๊าะ คนดังเมืองชลก็ได้มาขอให้หลวงปู่สร้างตะกรุดทองคำให้และได้มีศิษย์อีกหลายท่านส่วนมากจะเป็นนักการเมือง ทหาร ตำรวจ นักเลงที่รู้ ก็มาให้ทำด้วยทำออกมาหลัก100กว่าดอก ในงานครบรอบอายุแต่ไม่ทราบว่าอายุเท่าไหร่

ตะกรุดหลวงปู่จะมีด้ายพันด้วย ซึ่งท่านว่าเหมือนมีแต่ได้กับได้ไม่แต่ผู้ชาย ที่แขวนตะกรุด ผู้หญิงก็แขวน เป็นแม่ค้าขายของก็ขายดี แม่ค้าบางคนบอกเองว่าสร้างฐานะมาได้ตั้งแต่แขวนตะกรุดหลวงปู่(ได้ยินมาจากปากแม่ค้า)ซึ่งผู้ดูแลหลวงปู่ก็ยืนยันได้ บางวันก็มีลูกศิษย์นำเงินมาถวาย เป็นหมื่นก็มี บอกตอนนี้ค้าขายดีมาก

พระสวยเดิมเลี่ยมกันน้ำพร้อมขึ้นคอบูชาได้เลยครับ

 

พระปิดตา(รุ่นแรก) "มหาโภคทรัพย์" พ่อท่านแปลก วัดปากปรน จ.ตรัง ปี๒๕๔๘ ให้บูชา150บ.

พ่อท่านแปลก เคราเหล็ก ท่านเป็นเกจิอาจารย์ผู้เข้มขลังและปฏิบัติดีปฏิบัติ ชอบ ท่านถือสันโดษและปฏิบัติธรรมด้วยการพิจารณาอสุภกรรมฐาน เป็นเนืองนิจมีกระแสจิตแก่กล้า แต่มีความเมตตาเป็นเลิศ นับเป็นเกจิอาจารย์อีกองค์หนึ่งของภาคใต้ ที่น่าเคารพและศรัทธายิ่ง

ท่านเป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดปากปรน อำเภอหาดสำราญ จังหวัดตรัง เกิดที่บ้านร่มเมือง อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2478 เมื่อวัยเยาว์ได้ช่วยทางบ้านประกอบอาชีพทำนา จนมีอายุครบบวช จึงได้อุปสมบทที่วัดกลาง อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เพื่อศึกษาธรรมและได้เรียนรู้วิชาไสยศาสตร์ด้วย จึงเกิดความสนใจวิชาเวทมนต์ และคาถาอาคมต่างๆ กระทั่งเมื่อไปพบ “หลวงพ่อปาน ปาลธัมโม” วัดเขาอ้อ จึงได้เรียนวิชาการต่างๆ อย่างมากมาย และยังได้รับการชี้แนะแนวทางเวทมนต์และวิทยาคมจาก “พระอาจารย์นำ ชินวโร”

พ่อท่านได้ออกธุดงค์บ่อยครั้ง มาจนถึงวัดปากปรน จังหวัดตรัง โดยพบว่าเป็นวัดร้างไม่มีพระอยู่ มีเพียงกุฏิเก่าๆ และศาลาผุพัง กับป่ารกทึบ ในยุคสมัยที่ยังมีวัดเพียงแค่แห่งเดียวในอำเภอ ขณะที่ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็นับถือศาสนาอิสลาม พ่อท่านจึงได้จำพรรษาปฏิบัติธรรมอยู่ ณ วัดแห่งนี้เพียงองค์เดียว โดยระหว่างนั้น เริ่มมีชาวบ้านผ่านมาเข้าไปกราบนมัสการ และเริ่มรู้จักมากขึ้น เพราะพ่อท่านได้นำตำรารักษาโรคและตำรับเวทมนต์ จากถ้ำวัดในเขา จังหวัดพัทลุง มาช่วยรักษาชาวบ้านที่เจ็บป่วยด้วยสมุนไพรพื้นบ้าน

“พ่อท่านแปลก” ได้รับการกล่าวขานในเวลาต่อมาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะวิชาคาถาอาคมและไสยศาสตร์ที่ได้ร่ำเรียนมาจากสำนักเขาอ้อ ที่ก่อให้เกิดความอัศจรรย์ขึ้นหลายต่อหลายครั้ง วิชาบางส่วนท่านได้มาจากตำราที่ชาวบ้านพบในถ้ำแล้วเอามาถวายท่าน ด้วยใจที่สนใจไสยศาสตร์มาแต่เดิม จึงทำให้ท่านมุ่งมั่นฝึกฝนจนสามารถปฏิบัติได้จริง มีลูกศิษย์ของท่านหลายคนยืนยันว่า เคยเดินไปกับท่าน ฝนตกลงมา คนที่ร่วมเดินไปพร้อมกับท่านทุกคนเปียกฝนชุ่มโชก แต่ตัวท่านไม่มีฝนตกถูกจีวรเลยแม้แต่เม็ดเดียว

นอกจากนั้น ยังมีการพูดถึงคาถา อาบน้ำในกา ซึ่งเป็นวิชาช่วยย่นหนทางและย่อกาย จนทำให้พ่อท่านสามารถสรงน้ำได้ โดยไม่ต้องลุกขึ้นไปห้องน้ำ หรือไม่ต้องสรงน้ำเป็นเวลานานๆ ได้ โดยที่ไม่มีกลิ่นกาย แต่ผิวพรรณ ราศรี ยังผ่องใส เปล่งปลั่ง ดูสะอาด รวมทั้งคาถา พระเกจิอาจารย์ผู้เข้มขลังและปฏิบัติดีปฏิบัติชอบรูปนี้ ยังคงถือสันโดษและปฏิบัติธรรมด้วยการพิจารณา “อสุภะกรรมฐาน” อยู่เป็นเนืองนิตย์ พร้อมทั้งยังมีกระแสจิตแก่กล้า แต่มีความเมตตาเป็นเลิศ พ่อท่านก็ยังยืนหยัดครองผ้าเหลืองมาจนถึงเวลานี้ถึง 45 พรรษา ในวัย 77 ปี ด้วยความสมถะ วิเวก เรียบง่าย น่านับถือ พร้อมทั้งยังมีอภินิหาร และแก่กล้าพุทธาคมอย่างยิ่งยวด พ่อท่านแปลก ได้ละสังขารอย่างสงบเมื่อวันที่ 5 ส.ค 2555